در سنین جوانی عدسی چشم شما صاف و انعطاف پذیر بوده و قطر آن جهت دیدن اشیای دور و نزدیک به راحتی تغییر می کند. بعد از سن 40 سالگی عدسی سفت تر می شود و شما به راحتی قادر به مطالعه کردن و انجام کارها از فاصله نزدیک نیستید(به علت نبود قدرت تطابق ، فرد باید اشیا را دورتر از حالت طبیعی نگاه دارد). این حالت پیر چشمی نامیده می شود که در غیاب سایر بیماری ها ، یک حالت طبیعی تلقی می شود ولی ممکن است همراه سایر اختلالات از قبیل نزدیک بینی ، دور بینی یا آستیگماتیسم باشد.
علائم و نشانه های پیرچشمی شامل سردرد وخستگی چشم و خستگی هنگام کار نزدیک است. یکی از نشانه های بارز پیر چشمی این است که فرد مجبور است نوشته ها را دور نگه دارد تا بتواند آنها را بخواند.
